Na scenie bohaterowie wielokrotnie przeistaczają się w katów i ofiary. Otwierają nową rzeźnię, by zostać w niej zamordowani. Gdy połacie mięsa zwisają z haków, nikt nie wyłącza linii produkcyjnej. Teatr Srebrna Góra pokazał na Scenie Roboczej swój „Folwark”.

Spektakl oparty na prawdziwej historii kanclerza Willy’ego Brandta i jego współpracownika, a jednocześnie szpiega – Güntera Guillaume’a. Rewelacyjna scenografia, minimalistyczna i chłodna, jak nasze wyobrażenie o niemieckiej polityce. Spójna koncepcja reżyserska. Tylko czasem między aktorami nie iskrzy i przedstawienie traci tempo.

Szaleńczy, karkołomny pomysł – pokazać w teatrze rzecz, inspirowaną poetyckimi impresjami o nieistniejących miastach i intelektualnym dialogiem o życiu i śmierci. Wyimaginowany świat rodem z Italo Calvino na scenie? To nie mogło się udać. A jednak, na scenie teatru w Kaliszu udało się.

Ten tekst będzie o kliszach, w które wpadamy i którymi się posługujemy. Nawet, jeżeli nie chcemy lub wydaje nam się, że jesteśmy na tyle tolerancyjni, na tyle wyedukowani, że nadbudowa stereotypów nas nie dotyczy. Kto z nas nie myślał o zbójach za kratami?