Wymienionych twórców łączy nić subtelnych powiązań. Drzewiecki stworzył silny poznański zespół, oryginalny i rozpoznawalny nie tylko w kraju, który dał podwaliny pod Polski Teatr Tańca.
Emil Wesołowski, uczeń i następca Drzewieckiego, był nie tylko szefem poznańskiego baletu, ale i na początku XXI wieku dyrektorem artystycznym poznańskiej Opery.
Schedę po nim przejął Jacek Przybyłowicz, z każdym rokiem ugruntowujący swoją pozycję we światowej choreografii i refleksji nad sztuką tańca.
Na koniec najmłodszy z nich – Robert Bondara, obecny kierownik poznańskiego zespołu, który swe pierwsze istotne taneczne doświadczenia zdobywał w choreografiach autorstwa Drzewieckiego i Wesołowskiego, a sam jest teraz jednym z najbardziej liczących się choreografów młodego pokolenia.
Cztery utwory, cztery nazwiska, cztery choreograficzne języki – podróż przez historię poznańskiego zespołu baletowego.