Agata Wittchen-Barełkowska

Wartość teatru

Podsumowując rok 2019 w wielkopolskich teatrach, zapytaliśmy ludzi, którzy je tworzą, jaka jest dla nich największa wartość związana z pracą w teatrze. Co jest najważniejsze dla osób, które na co dzień pracują, żeby widzowie mogli podziwiać kolejne spektakle? Zapraszamy do lektury sondy!

Piotr Urbański

„Anhelli” wieloznaczny i współczesny

Znakomite, wieloznaczne i współczesne przetworzenie „Anhellego” Juliusza Słowackiego dowodzi, że Dariusz Przybylski jest jednym z najciekawszych kompozytorów polskich młodego pokolenia. A przy tym jednym z nielicznych, którzy ważą się sięgnąć po formę dużej, pełnospektaklowej opery.

Agata Wittchen-Barełkowska

Wojna jest tematem aktualnym

„To spektakl dla dorosłych, wizualizujący tragizm wyborów, jakie niesie wojna, traktujący o naszej wspólnej odpowiedzialności za konflikty i wojny. Nie chcieliśmy zamykać się z przesłaniem „Skarbunieczka” w przeszłości” – mówi Ewa Kaczmarek.

Agata Wittchen-Barełkowska

Teatr „oddycha” teraźniejszością

„Teatr zawsze pozostaje miejscem odrębnym, choć otwartym na możliwie jak najszerszą grupę ludzi. Nie każdy musi kochać teatr, ale my – ludzie teatru, jego twórcy – musimy starać się o to, żeby jak największe grono osób obdarzało nas zainteresowaniem i sympatią” – mówi Zbigniew Rybka, dyrektor Teatru Miejskiego w Lesznie.

Agata Wittchen-Barełkowska

Ucieczka od życia

Spektakl wyreżyserowany przez Adama Ziajskiego jest zbiorem autentycznych historii osób, które pewnego dnia zdecydowały się zniknąć. Konsekwencje tych decyzji ponoszą ich najbliżsi i to właśnie im – tym, którzy zostali – przyglądamy się podczas przedstawienia.

Barbara Kowalewska

Nie-opowieść na czystej tablicy

Duchy Edwarda Stachury i Stanisława Moniuszki, przywołane w projekcie Rok Wyklętych, spotkały się na scenie Polskiego Teatru Tańca w nowym spektaklu Macieja Kuźmińskiego „Fabula rasa”, który widz sam może wypełnić treścią.

Agata Wittchen-Barełkowska

Teatr i wyobraźnia

„Mam dość wybiórcze wspomnienia z czasów, gdy byłam dzieckiem – są okresy, których nie byłabym w stanie odtworzyć wcale, gdyby nie zdjęcia. Jednak wspomnienia zabawy oraz tego, jak działała moja wyobraźnia, gdy miałam kilka lat, są wciąż żywe i chętnie do nich wracam” – mówi Malina Prześluga-Delimata.

Piotr Urbański

O „Fauście”, który szczęśliwie wymknął się intencji reżyserki

O „Fauście” w poznańskiej Operze nie mogłem napisać zaraz po premierze. Czynię to więc przed listopadowym wznowieniem, ogromnie ciekawy – jak przedstawienie się rozwinie i muzycznie, i dramatycznie. A także jak wypadną nowi soliści i co z tego wyniknie.

Barbara Kowalewska

Czy politycy tańczą?

W Polskim Teatrze Tańca nie tylko się tańczy, ale też prowadzi uczone rozmowy. Służą temu rozmównice – comiesięczne spotkania otwarte dla wszystkich, z udziałem gości z różnych dziedzin nauki i sztuki. W październikowej edycji dyskusja toczyła się wokół nieoczywistych związków ruchu i polityki.

Agata Wittchen-Barełkowska

Łatwiej hejtować, niż nienawidzić

Opera przez niektórych uważana jest za sztukę hermetyczną i niedostępną. Warto więc mówić o tych zjawiskach, które pokazują, że opera dzisiaj niejedno ma imię, podejmuje ważne współczesne tematy i dialog z widzami w różnym wieku.

Barbara Kowalewska

Tańczące mózgi, tańczące ciała

Co o ciele, ruchu i tańcu mają do powiedzenia filozof, informatyk, kognitywista, socjolog czy politolog, możemy się dowiedzieć z nagrodzonego, jubileuszowego albumu, wydanego przez Polski Teatr Tańca.

Agata Wittchen-Barełkowska

Wrażliwość społeczna

„Dla mnie sztuka jest pewną formą realizacji mojego aktywizmu, zaangażowania społecznego, narzędziem, którym operuję” – mówi Agata Siwiak, dyrektorka artystyczna i kuratorka festiwalu XII Spotkania Teatralne Bliscy Nieznajomi: Ukraina, organizowanego przez Teatr Polski w Poznaniu.