Opublikowano:
28 października 2022
„Ta rodzina zasługuje na wielką aleję w samym centrum, a nie skromne rondo na końcu miasta” - mówi muzealnik Michał Błaszczyński o rodzinie Cichowiczów: Ludwiku (1857 – 1940), Helenie (1860 – 1929) oraz ich córce Wiesławie (1886 – 1975).
Przed II wojną światową Ludwik był wziętym adwokatem (brał udział w pracach nad nowym Kodeksem cywilnym w Komisji Kodyfikacyjnej powołanej przez Józefa Piłsudskiego), Helena prowadziła Salon Towarzyski, w którym bywał m.in. Leon Wyczółkowski, a Wiesławie przepowiadano światową sławę śpiewaczki. Działalność pań Cichowicz nie ograniczała się jednak tylko do rozwijania talentów i podtrzymywania mieszczańskich znajomości. Helena i Wiesława Cichowicz kompletnie zatraciły się w prowadzeniu Towarzystwa Ludoznawczego i tworzeniu jego zbiorów (1910).
Jeżdżąc od wsi do wsi, gromadziły wielkopolskie stroje ludowe, sprzęty domowe, ceramikę, kapliczki ludowe i inne pamiątki.
Podczas wojny znaczna część kolekcji uległa zniszczeniu. Po 1945 roku Wiesława Cichowicz rozpoczęła gromadzenie wszystkiego od nowa. Po jej śmierci rodzinne pamiątki i meble trafiły do Muzeum Archidiecezjalnego w Poznaniu, a zbiory etnograficzne do Muzeum Narodowego.
Jak dokładnie wyglądało życie rodziny Cichowiczów przed wojną?
Jak potoczyły się losy Wiesławy po 1945 roku? I dlaczego Muzeum Archidiecezjalne w Poznaniu ma największą kolekcję damskiej bielizny?
