Zamieniam się w słuch #217 – „Czułe powłoki”. Rozmowa z J. Królikowską i J. Stachurą
Opublikowano:
14 maja 2025
Kompozycje Julii Królikowskiej przywodzą na myśl błony, skórę, włókna mięśniowe czy sierść.
Opublikowano:
14 maja 2025
Kompozycje Julii Królikowskiej przywodzą na myśl błony, skórę, włókna mięśniowe czy sierść.
„Julia Królikowska konstruuje swoje obrazy na półprzezroczystych tkaninach – organzie, szyfonie i jedwabiu – napiętych na drewniane krosna” – wyjaśnia kuratorka, Julia Stachura.
Malarstwu towarzyszą abstrakcyjne, organiczne, miękkie obiekty. Artystka inspiruje się atlasami anatomicznymi i przyrodniczymi. Dzięki temu jej prace przynależą jednocześnie do świata ludzi, zwierząt i roślin. Wszystko to możemy zobaczyć na wystawie „Czułe powłoki” w poznańskiej Galerii Czas Kobiet.
Zapraszamy do wysłuchania rozmowy z Julią Królikowską i Julią Stachurą.
od lewej Julia Stachura, Julia Królikowska, Anna Świątkowska-Gałkiewicz. W tle praca _Otrzewna_ (parawan). Fot. archiwum Julii Stachury
Julia Królikowska (ur. 1992) – artystka wizualna, malarka. Mieszka i pracuje w Poznaniu. Absolwentka Wydziału Malarstwa Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu (UAP), gdzie w 2017 roku obroniła dyplom w pracowni prof. Andrzeja Zdanowicza. W 2024 roku obroniła pracę doktorską zatytułowaną Komponowanie przestrzeni na UAP, gdzie pracuje jako adiunkta. Swoje prace prezentowała zarówno w Polsce, jak i za granicą – m.in. w Kobe Museum (Japonia), The Polish Museum of America w Chicago (USA), Galerii Arsenał w Poznaniu, BWA Wrocław Główny, CK Zamek w Poznaniu, Rondzie Sztuki w Katowicach oraz w przestrzeniach pozainstytucjonalnych.
Julia Stachura – historyczka sztuki, niezależna kuratorka i doktorantka na Wydziale Nauk o Sztuce Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Absolwentka stypendium Fulbright, które zrealizowała w NYU Tisch School of the Arts. Prowadziła badania w Nowym Jorku i Berlinie, publikowała artykuły naukowe na temat fotografii w czasopismach polskich i zagranicznych. Kuratoruje wystawy w Polsce i Stanach Zjednoczonych. W swojej praktyce badawczej i kuratorskiej skupia się na fotografii artystek BIPOC oraz artystek z Europy Środkowo-Wschodniej, niewidzialności struktur władzy oraz namacalności pamięci.