Prezentowane prace, w tym fotografie z cyklu „Internal Landscapes”, stworzone wspólnie z Mateuszem Sarełło, oraz premierowe realizacje, kreśliły narrację osobistą, choć nieodosobnioną – dotykając uniwersalnego doświadczenia poszukiwania swojego miejsca, a jednocześnie doświadczenia przepaści między potrzebą stabilności a rzeczywistością pełną niepewności.
Fotografie analizowały performatywną obecność kobiecego ciała w przestrzeniach domowych – w stanie surowym, w budowie – które stają się metaforą procesu zasiedlania. Gesty i ruchy ciała odwołujące się do codziennych praktyk domowych, pozbawione kontekstu fizycznych przedmiotów, tworzą choreografię, przekraczającą tradycyjne wyobrażenia o roli kobiety w domu. Ciało, jako narzędzie osadzone w patriarchalnych strukturach, negocjuje swoją obecność w przestrzeni, a powtarzalność gestów uwalnia nowe znaczenia, odsłaniając ukryte napięcia i potencjał wyzwolenia.
W „Wewnętrzu” dom nie jest wyłącznie konstrukcją architektoniczną, ale przede wszystkim przestrzenią afektywną – miejscem, w którym przyglądamy się kondycji współczesnej kobiety, uwięzionej w ciągłej dynamice relokacji, poszukiwań i redefinicji tego, co oznacza posiadanie swojego miejsc.
tekst: materiały organizatora