Czy się z tym godzimy, czy nie, wzrasta świadomość tzw. postmodernizmu polskiego przełomu XX i XXI wieku. Nad Wisłą mnogo przykładów krzykliwych gmaszysk z szeroką paletą barw i kształtów, które wciąż większości kojarzą się raczej pejoratywnie, lub w najlepszym razie – obojętnie.
