Agnieszka Budnik

Kto stoi za literaturą w Poznaniu?

O festiwalu Poznań Poetów 2019, książkach wartych polecenia i animacji kultury – z Joanną Przygońską rozmawia Agnieszka Budnik.

Wojciech Hildebrandt

Pamiątki zaginionego świata

„Zwierzęta duże i małe w malarstwie, grafice, rysunku…” – taki tytuł ma wystawa Muzeum Okręgowego w Lesznie. Wybór zwierząt jako motywu jest naturalnym pretekstem do pokazania szerokiej panoramy tematyki wiejskiej w polskim malarstwie.

Agata Wittchen-Barełkowska

Pytania o teatr

W Teatrze Nowym w Poznaniu można obejrzeć spektakl „Ja jestem Hamlet” w reżyserii Agaty Dudy-Gracz – jedną z najbardziej oczekiwanych premier sezonu. Motywy szekspirowskie stają się pretekstem do snucia opowieści o teatrze i ludzkich emocjach.

Sebastian Gabryel

Lecąc w otchłań

Jeśli coś nas łączy jako metafizyczną wspólnotę, to przedziwny splot snów o potędze, bohaterstwa i celebrowania klęsk – mówi Cyprian Łakomy, wokalista poznańskiego zespołu In Twilight’s Embrace.

Bartosz Suwiński

Bliżej ziemi. Wstęp do ekokrytyki

Nakładem wydawnictwa WBPiCAK w Poznaniu ukazała się niedawno książka „Ekokrytyka” pod redakcją Krzysztofa Wojciechowskiego. Publikacja zbiera dziewięć tekstów, nie wliczając wstępu, które skupiają się na opisaniu tematów – mówiąc najogólniej – przyrodniczych w poezji najnowszej.

Andrzej W. Nowak

(Samo)zamknięcie w chorobie

Wystawa „Choroba jako źródło sztuki” w Muzeum Narodowym w Poznaniu ukazuje chorobę jako temat – robi ważny ruch w stronę odsłaniania tego, co wypychane, skrywane, pomijane, a wszystko w splocie z twórczością i biografią artystów i artystek. Tyle zamiar, a co z realizacją?

Piotr Śliwiński

Pani ogrodu, tropicielka słów

Krystyna Miłobędzka, poetka obok większości współczesnych miar, w której pisarstwie zadziwiająco łączy się trudność mówienia ze spełnieniem języka; pani Krystyna, osoba, która – jak nikt od dawna – wypowiedziała siebie najpierw w pełni sprawnych, a później w „kalekujących” wierszach.

Michał Sita

Archiwa społeczne – przegląd

Archiwa społeczne łączy to, że nie powstają z samej potrzeby archiwizowania. Są próbą dokumentacji wybranego tematu, zachowania fragmentu historii określonej grupy ludzi. Są nastawione na społeczność, której dotyczą i której służą.

Ewelina Jarosz

Strefy komfortu / zony strachu

Gdy piszę tę recenzję, świat zachodni żyje jeszcze pożarem katedry Notre Dame w Paryżu. Media społecznościowe zalewa fala postów zmieniających status budynku z realnego zabytku w monumentalny ideologiczny instrument, na którym wygrywane są najróżniejsze kulturowe narracje i światopoglądy.