wideo: Rafał Cielek
Opublikowano:
6 maja 2020
Muzeum Kultury Ludowej w Osieku obejmuje swoją działalnością północne rubieże Wielkopolski, gromadzi muzealia i obiekty architektury wiejskiej z terenu Krajny, Pałuk i Puszczy Noteckiej. O jego powstaniu zdecydowało przypadkowe odkrycie archeologiczne w 1972 roku.
Podczas pobierania piasku na cele budowlane, na wzgórzu morenowym w części Osieka nazywanej Praczem, odkopano wielokomorowy grób skrzynkowy z kilkunastoma popielnicami. Rozpoczęte potem prace wykopaliskowe, odsłoniły pochówki ciałopalne od wczesnej epoki żelaza do czasów wpływów rzymskich.
W czasie badań, które trwały od 1972 do 1977 r. odkryto ogółem 581 pochówków, naczynia gliniane, stosy ciałopalne wyłożone warstwą kamieni, pojedyncze narzędzia, broń i ozdoby z brązu.
W 1974 roku ukonstytuował się społeczny komitet Budowy Rezerwatu Archeologiczno-Etnograficznego w Osieku nad Notecią. W 1978 roku rodzący się skansen przejęło Muzeum Okręgowe w Pile. Po włączeniu skansenu w struktury Muzeum Okręgowego w Pile rozpoczął się nowy rozdział w historii osieckiego muzeum. Rozwojem skansenu pokierował etnograf Jan Niedźwiecki, późniejszy dyrektor Muzeum Okręgowego w Pile. W 1992 roku zmieniono nazwę Rezerwatu na Muzeum Kultury Ludowej.
Obecnie w muzeum znajduje się 28 dużych obiektów architektonicznych: chałupy i zabudowania gospodarcze od XVIII do pocz. XX w., remiza z pocz. XX w., 3 wiatraki (koźlak, paltrak i holender), kościół, kuźnia i tartak oraz kapliczki przydrożne, piece chlebowe, studnie i piwnica ziemna.
W skansenie prezentowane są domostwa chłopskie, pomieszczenia gospodarskie, szkoła wiejska, warsztaty rzemieślnicze, sklep i karczma.
Więcej informacji: tutaj
