„Dzielny Azorek” – tekst, który łączy ludzi
Opublikowano:
24 grudnia 2021
Od:
Do:
Początek:
Koniec:
W okresie międzywojennym w Szamocinie działał teatr amatorski, który wystawiał swoje sztuki w „Concordii”. Później działały Teatr "Otwarty i Teatr "44".
Teatr. Więź, która nas łączy
W ramach programu „Kultura w drodze” w Szkole Podstawowej im. Marii Konopnickiej w Szamocinie zrealizowany został spektakl „Dzielny Azorek” , którego autorem jest nieżyjący pisarz Andrzej Klawitter.
Na inauguracyjnym spotkaniu w Budynku Kultury – Centrum Integracji Środowiskowej, w którym mieści się Biblioteka Publiczna, mogliśmy zapoznać się z twórczością Andrzeja Klawittera. Podczas wystawy zaprezentowano maszynopisy, rękopisy, fotografie, wydane powieści, ale i utwory nieopublikowane.
Na wydarzeniu został przedstawiony materiał audio – dubbing pn. „Dzielny Azorek”, który zainspirował realizatorów projektu do działania.
fot. z archiwum Programu Kultura w drodze
Pomost pokoleń I: zachowanie dziedzictwa lokalnego
Zrealizowane 2021 r. przez Szamociński Teatr „44”, słuchowisko, stało się inspiracją i pretekstem do podjęcia współpracy z młodymi ludźmi. W ten sposób dziedzictwo lokalne ma wielką szansę, aby przetrwać i zachować w pamięci, tych którzy przyczynili się do budowania kultury lokalnej.
Niebywałą zaletą integracji pokoleniowej jest tworzenie pomostu, w jakim zachowana zostaje „metapamięć” (zasoby lokalnych twórców), które możemy poddać interpretacji, poznając w ten sposób język młodego pokolenia i doświadczać „tego samego, ale na nowo”.
Powrót do pierwszej szkoły pisarza
Sztuka pisarza została wystawiona w pierwszej szkole autora.
fot. z archiwum Programu Kultura w drodze
To dla mnie doświadczenie jakiegoś przeznaczenia. Tego, że nasze życie i praca ma sens. To taki prezent ze specjalną dedykacją dla dzieci – opowiada koordynator o projekcie. Andrzej Klawitter pisarz, satyryk i aforysta urodzony w Szamocinie, swoje doświadczenie ze szkołą podstawową, wspominał zawsze ciepło i serdecznie.
Wartości edukacyjne ukryte w zabawie twórczej
Projekt jest odpowiedzią na zainteresowanie uczniów z małej miejscowości dodatkową aktywnością w ramach rozszerzenia zajęć teatralnych. Rezultatem przedsięwzięcia było stworzenie oferty kulturalno-oświatowej w szkole.
Skierowana do dzieci sztuka „Dzielny Azorek” jest parabolą życia społecznego. Pokazuje pewne schematy funkcjonujące w społeczeństwie. Spektakl o wartościach edukacyjnych, etycznych i moralnych przedstawia szkic postaci bohaterów, pewnych „szablonów”.
fot. z archiwum Programu Kultura w drodze
Równocześnie jest pewnym przerysowaniem relacji w społeczeństwie. Sposób odgrywania ról przez dzieci uczy ich rozróżniania prawidłowych i dobrych postaw życiowych oraz samodzielnych wyborów sprzyjających ich dojrzałości psychofizycznej.
Dzięki temu młodzi ludzie mogą odnieść się do symboli i wzorów tkwiących w naszej podświadomości, np. portretów masek zwierzęcych.
Teatr jako forma może być najdojrzalszym przygotowaniem do uczestnictwa w życiu społecznym, ćwiczy bowiem umiejętność obserwacji. Uczy małych aktorów spostrzegawczości i samodzielnego myślenia. Młodzi ludzie mają okazję zmierzyć się z treścią merytoryczną na sposób teatralny.
Gra w teatrze rozwija wyobraźnię, pozwala wyzbyć się strachu przed publicznymi wystąpieniami, wzmacnia poczucie pewności siebie. Jest to praca z emocjami, które w okresie dojrzewania są bardzo ważne. Często takie działania są arteterapią i alternatywą dla nich – opowiada Jan Kajrys, reżyser.
Założeniem projektowym było zarażenie młodych ludzi teatrem, aby w przyszłości kontynuowali tradycję Teatru 44.
fot. z archiwum Programu Kultura w drodze
Bardzo bym chciał i dołożę wszelkich starań, ale również będę zadowolony jeśli stworzą własną grupę teatralną i będą kontynuować działalność teatralną w Szamocinie, która została zainicjowana przez mieszkańców naszego miasta w okresie międzywojennym – przyznaje Jan Kajrys.
Dla młodzieży to pierwsza przygoda z teatrem, o której opowiadają z wielkim entuzjazmem. Teraz ich marzenia skupiają się głównie wokół sceny.
Szamocin o głębokich tradycjach teatralnych
W okresie międzywojennym w Szamocinie działał teatr amatorski, który wystawiał swoje sztuki w „Concordii”. Jolanta Maciołek i Józef Barański założyli Teatr „Otwarty” w 1984 roku, który działał do 1990. Grała w nim młodzież z Szamocina. Obecnie tradycję teatralną kontynuuje Teatr „44” działający przy Szamocińskim Ośrodku Kultury.
fot. z archiwum Programu Kultura w drodze
Pierwszym działaniem teatralnym, który zainspirował powstanie Teatru „44” był spektakl kończący pierwsze warsztaty teatralne w roku 1992. Był to spektakl „Wit Stwosz – pożegnanie Wita Stwosza z ołtarzem mariackim” w reżyserii Luby Zarembińskiej. Kreacja Edmunda Świerczyńskiego który wcielił się w postać Wita Stwosza była rewelacyjna. Następnym spektaklem była „Spowiedź w Drewnie” Jana Wilkowskiego gdzie kreacja Edmunda Świerczyńskiego została bardzo dobrze oceniona przez krytyków. Wokół Edmunda Świerczyńskiego zebrali się pozostali aktorzy. Graliśmy dla rożnych grup wiekowych: dzieci, młodzieży, ale głównie dla dorosłych – opowiada reżyser.
Słuchowisko kontra teatr
Dla reżysera to pierwszy taki eksperyment połączenia dwóch dyscyplin. Odbiorca może być trochę zdezorientowany, ale dzięki temu doświadcza też wielu innych doznań
fot. z archiwum Programu Kultura w drodze
Jest to nowe doświadczenie, pozwala na łączenie rożnych form teatralnych. Umożliwia odbiorcy skupienie się na grze aktorów w żywym planie, a następnie koncentrujemy się na słuchowisku i zatapiamy w teatrze wyobraźni – opowiada o nowym spektaklu Jan Kajrys.
Dodatkowym utrudnieniem dla młodych aktorów było wprowadzenie elementów pantomimy
Wykorzystywaliśmy grę ciała i mimikę w tekstach płynących ze słuchowiska, wprowadziło to dodatkowy element inscenizacji – opowiada koordynatorka.
Duchowe oblicze miasta
O duchowości miasta decydują ludzie, którzy je współtworzą i których już z nami dzisiaj nie ma. To często oni staja się zalążkiem tworzącej się tkanki kulturotwórczej w mieście.
Oprócz Teatru 44 w Szamocinie działają, Chór Ignacego Jana Paderewskiego i Orkiestra Dęta, a to działanie może być początkiem teatru amatorskiego w Szamocinie – skomentował podczas premiery spektaklu Mirosław Juraszek, starosta chodzieski.
Działanie projektowe może mieć w przyszłości korzystny wpływ na promocję miasta. Dzięki budowaniu wspólnej i twórczej przestrzeni lokalnej wzmacniamy naszą tożsamość regionalną.
fot. z archiwum Programu Kultura w drodze
Dlatego zależy nam, aby odwiedzać pobliskie szkoły w rejonie, zarażać ludzi pasja i wzbudzać w nich entuzjazm, a tym samym aktywizować małe społeczności – przyznaje koordynatorka projektu.
Pierwsza podróż ze spektaklem „Dzielny Azorek” do Lipiej Góry .
Spektakl „Dzielny Azorek” został zrealizowany w ramach programu „Kultura w drodze” przygotowanego przez Departament Kultury Urzędu Marszałkowskiego Województwa Wielkopolskiego. Założeniem programu było, żeby artyści i animatorzy kultury realizowali projekty artystyczne i edukacyjne, adresowane do mieszkańców tych miejscowości regionu, które oddalone są od wielkomiejskich centrów kultury. O innych projektach „Kultury w drodze” przeczytasz: tutaj
