Anioły. I demony – relacja z wystawy prac Tomasza Akusza

Tomasz Akusz to jeden z najbardziej rozpoznawalnych i oryginalnych współczesnych polskich malarzy.

Urodził się w 1957 roku w Poznaniu. W roku 1985 ukończył Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych (PWSSP) w Poznaniu, gdzie studiował na Wydziale Malarstwa i Grafiki. Malarz, grafik, performer, aktor, twórca scenografii teatralnych. W latach 80. XX w. współpracował m.in. z Teatrem Maya i Teatrem Polskim w Poznaniu.

 

Jest twórcą niezwykle pracowitym, obdarzonym fenomenem często odnawialnego natchnienia i twórczej inspiracji – do tej pory namalował blisko 1000 obrazów, stworzył kilkaset grafik oraz kilkadziesiąt instalacji przestrzennych i rzeźb. Tajemnica jego twórczości tkwi w niespokojnym charakterze, intelektualnych poszukiwaniach i zmysłowej wrażliwości oraz doskonałym warsztacie.

Tomasz Akusz to też niezwykła osobowość. Podobnie jak jeden z jego mentalnych i artystycznych mistrzów – Tadeusz Kantor, artysta niezwykły, artysta wybitny, ikona XX wiecznej awangardowej sztuki w Polsce i Europie. Malarz, twórca eksperymentalnego teatru Cricot 2, twórca tak naprawdę nieokreślonego wyrazu pasji twórczej. Nieokreślonego, bo balansującego pomiędzy malarstwem, grafiką, „cricotagem” i happeningiem. Twórca wyrażający się całym sobą.

 

Podobnie jest z twórczością Akusza. O ile u Kantora wiele inspiracji pochodziło z tragicznych doświadczeń artysty, który przeżył II wojnę światową, doznając osobistej straty, strachu, dojmującego ciężaru egzystencji i refleksji na losem człowieka, o tyle Akusz, urodzony już po wojnie, mierzy się nadal z życiem na swój niepowtarzalny sposób.

Poprzez własne lęki i urojenia, poprzez fascynacje i obsesje wyrażone w swoich pracach, stwarza widzowi komfort wizualnej partycypacji w dostrzeżonym i uwiecznionym przez niego ponadczasowym pięknie. Daje możliwość chwilowej ucieczki w świat abstrakcyjnej, estetycznej przyjemności.

26 września 2022 roku we foyer Teatru Nowego prezentowano cykl obrazów Tomasza Akusza, który nosi tytuł „Anioły. I demony”. To 15 namalowanych techniką własną (artysta używa przygotowanych przez siebie farb) oraz farbami akrylowymi obrazów, których tematyka balansuje pomiędzy malarstwem figuratywnym a abstrakcją. Stworzone zostały w charakterystycznej dla Akusza manierze – artysta nakłada farby grubo, warstwami, dzięki temu uzyskuje zaskakujące efekty kolorystyczne. Jest to immanentna cecha „akuszowego stylu”.

 
 
 

Co tym razem zagościło, by użyć kantorowskiego określenia, w akuszowym „pokoiku wyobraźni”? To kolejna seria obrazów inspirowana fascynacją artysty – postacią kobiety […]. Odwołanie do jednego z archetypów naszej kultury […] daje widzowi wewnętrzne bezpieczeństwo i wytchnienie. Czy to znaczy, że Akusz traktuje kobiety przedmiotowo? Nie, to znaczy tylko i aż tyle, że Akusz należy do pierwotnego plemienia mężczyzn, którzy w kobietach widzą przychylne im anioły, lecz bardzo często, zbyt często, spadają przez nie do piekła, gubiąc siebie, paląc sens życia. A wszystko to odbywa się nierzadko w scenografii burleskowych przedstawień, gdzie skrzydła anioła można łatwo pomylić z piórami kurtyzany.

 
Kurator wystawy
Marcin Olejnik
Podziel się kulturą!
What’s your Reaction?
Ciekawe
Ciekawe
0
Świetne
Świetne
0
Smutne
Smutne
0
Komiczne
Komiczne
0
Oburzające
Oburzające
0
Dziwne
Dziwne
1
D
Kontrast Wyłącz ruch