23 kwietnia 2024 roku scena Polskiego Teatru Tańca stała się na chwilę „teatralną amboną”, z której wypunktowano grzechy współczesnego świata. A widz nie dostaje rozgrzeszenia.

Gdy w 2012 roku na gali Young Hollywood Awards Aubrey Plaza – wówczas „Obiecująca. Młoda. Kobieta” lat 28 – odbierała nagrodę „Breakthrough Performance of the Year” za rolę w filmie „Na własne ryzyko”, powiedziała: „Dziękuję Young Hollywood Awards i wszystkim młodym ludziom. Pozostańcie młodzi. Pieprzyć starych ludzi. Starzy ludzie mogą się pierdolić. Ja będę żyć wiecznie”.

„To co szczególnie interesuje mnie w instrumentach ludowych – w dudach – to właśnie ten dystans znaczeniowy i kontekstowy, który otrzymujemy zestawiając je z nowymi strukturami dźwiękowymi. Użycie instrumentu z wielowiekową tradycją i wrzucenie go do obszaru dzisiejszej elektroniki, w której wykorzystuje się współczesne narzędzia już na poziomie decyzji twórczej, jest inspirujące i przybiera formę jakiejś «gry z czasem»” – mówi Sebastian Dembski, stypendysta Marszałka Województwa Wielkopolskiego w dziedzinie kultury.

Naukowczynie, artystki, sufrażystki, a także kobiety-potwory będą bohaterkami obrazów Moniki Paligi. Prace zostaną uzupełnione opowieścią w formie komiksu.

Szymon Kaczmarek ma dobre oko i rękę do tekstów Szekspira. Premiera jego spektaklu „Wszystko dobre, co się dobrze kończy” jest tego kolejnym przykładem.

Około ósmej rano temperatura wynosiła już przeszło dziesięć stopni Celsjusza. Dzisiejsze obserwacje zaczęły się bardzo dynamicznie. Od wyścigu ślimaków.