Znalezione treści:

Z lornetką i aparatem: W dolinie Prosny

Dawid Tatarkiewicz

Obudziłem się po północy. Nie wiem, co było powodem: czy niespokojny sen towarzyszy, czy chrobotanie myszy. A może pogoda?

Przyroda Warta Poznania

Marta Konek

Po dwuletniej, kowidowej przerwie, w Muzeum Archeologicznym w Poznaniu, odbyło się kolejne święto fotografików, podróżników i przyrodników.

Z lornetką i aparatem: Park Sołacki

Dawid Tatarkiewicz

W Sylwestra i na początku roku mieliśmy chwilę iście wiosenną, żeby nie powiedzieć - letnią, z temperaturą powietrza o 22:00 sięgającą 16 stopni Celsjusza! Był to dla mnie prawdziwy szok… termiczny. Zwierzęta i rośliny też musiały to odczuć. Wtedy właśnie, nawet wbrew padającemu deszczowi, wróble nie kryły radości, ćwierkając ochoczo z okolicznych osiedlowych krzewów.

Z lornetką i aparatem: Lasek Marceliński

Dawid Tatarkiewicz

Minąłem ulicę Wałbrzyską. Wałbrzych w latach mojego dzieciństwa stanowił symbol zanieczyszczenia powietrza. Był swoistą „bramą” w drodze w Sudety.

Pewnego jesiennego dnia

Dawid Tatarkiewicz

Pewnego jesiennego dnia wyszedłem z domu, by przyjrzeć się światu z bliska. Światu przyrodniczemu. W mieście, a w każdym razie: na terenie miasta. Mamy takie enklawy w Poznaniu.

Ktoś, nie coś. Gołąb miejski

Maria Krześlak-Kandziora

Przenosiły meldunki i wiadomości podczas obu wojen światowych – podczas pierwszej służyło ich w armii pół miliona. Wcześniej służyły Cezarowi, Czyngis-chanowi, Napoleonowi, czy wreszcie – imperium Rothschildów. Jak to robiły? Śmigając nawet 90 kilometrów na godzinę, na odległości czasem dwóch tysięcy kilometrów, przekazując informacje.

Kto im dał skrzydła?

Marta Konek

Dwa lata temu, w sierpniu, startowali jako kółko ornitologiczne, działające przy Miejskiej Bibliotece Publicznej w Obrzycku. W ubiegłym roku, we wrześniu, zarejestrowali Obrzyckie Stowarzyszenie Miłośników Ptaków.

Spotkania i niemy plusk

Dawid Tatarkiewicz

W postpandemicznym świecie istnieje chyba coś takiego jak potrzeba spotkania. Różne wydarzenia tego lata mnożą się przecież jak grzyby po deszczu.

Sezon na gołąbki. Fruczaki gołąbki

Marta Konek

Kiedy się pojawia, nieodmiennie wywołuje okrzyki – „O! Popatrz! Koliber!”. A wszystko przez to, że szybciutko machając skrzydełkami, zawisa na moment przy kwiatku, zanurza w kielichu ssawkę, spija nektar i błyskawicznie odlatuje do kolejnej rośliny. Jest szybki, widowiskowy i frapujący w swoim podobieństwie do najmniejszych znanych nam ptaków. Fruczak gołąbek. Ćma z rodziny zawisakowatych.

Traszki, żaby, ambystomy – wędrówka ku miłości

Maria Krześlak-Kandziora

Człowiek odizolował się od reszty świata, jest „samotnym gatunkiem”. Ratowanie ambystom, tak innych od nas i skazanych na śmierć przez nieuważność ludzi, pozwala nawiązać więź, utraconą relację. I – choćby symbolicznie – odkupić choć na chwilę winę: grzech braku szacunku dla przyrody, grzech zniszczeń, jakie w niej czynimy.

Czym dzisiaj jest nadzieja

Maciej Kijko

Wydawnictwo Media Rodzina opublikowało niedawno książkę sygnowaną nazwiskiem Jane Goodal „Księga nadziei”. To w zasadzie zapis rozmów przeprowadzonych ze znaną brytyjską przyrodniczką przez Douglasa Abramsa.

Drzewo na miarę czasów

Emilian Prałat

Grochodrzew, robinia, akacja – trzy najczęstsze nazwy wyjątkowego drzewa, którego właściwości wydają się być idealne dla obecnych czasów naznaczonych szybkimi przemianami klimatycznymi.
D
Kontrast Wyłącz ruch