Znalezione treści:

Między Sofoklesem a sztuką dla dziecka

Barbara Kowalewska

„Teatr może i powinien bawić, ale to dzięki niemu możemy naszym widzom powiedzieć coś naprawdę ważnego” – o swoich doświadczeniach twórczych mówi Jerzy Moszkowicz, laureat Nagrody Marszałka Województwa Wielkopolskiego za całokształt dorobku kulturalnego w 2021.

There’s no planet B(eckett)

Magdalena Rewerenda

Internetowy projekt teatralny „Planeta Beckett”, którego kuratorami są Maja Kleczewska i Łukasz Chotkowski, zachęcał skojarzeniem twórczości irlandzkiego autora z apokaliptycznym nastrojem i silną obecnością mediów, będącymi nieodłącznymi elementami pandemicznego świata. Niestety rozczarowuje zarówno nieczytelnym przesłaniem, jak i warstwą techniczną.

Głos chama, głos Kordiana

Magdalena Rewerenda

Czytanie sceniczne „Kordiana i chama” w reżyserii Joanny Bednarczyk – teatralna miniatura z niemal nieistniejącą scenografią – stanowi sugestywną adaptację powieści Leona Kruczkowskiego. Twórcy wydobywają z niej takie fragmenty, które pozwalają na efektowne nawiązania do aktualnej sytuacji politycznej w Polsce, nadając metaforze podziału społeczeństwa na „chamów” i „Kordianów” nowe znaczenie.

Wartość teatru

Agata Wittchen-Barełkowska

Podsumowując rok 2019 w wielkopolskich teatrach, zapytaliśmy ludzi, którzy je tworzą, jaka jest dla nich największa wartość związana z pracą w teatrze. Co jest najważniejsze dla osób, które na co dzień pracują, żeby widzowie mogli podziwiać kolejne spektakle? Zapraszamy do lektury sondy!

Wrażliwość społeczna

Agata Wittchen-Barełkowska

„Dla mnie sztuka jest pewną formą realizacji mojego aktywizmu, zaangażowania społecznego, narzędziem, którym operuję” – mówi Agata Siwiak, dyrektorka artystyczna i kuratorka festiwalu XII Spotkania Teatralne Bliscy Nieznajomi: Ukraina, organizowanego przez Teatr Polski w Poznaniu.

Niewidoczna bliskość niewyobrażalnego

Andrzej W. Nowak

Spektakl „Modern Slavery” w reżyserii Bartka Frąckowiaka wystawiony w Teatrze Polskim w Poznaniu na otwarcie festiwalu teatralnego „Bliscy nieznajomi” ukazywał współczesną wersję pracy niewolniczej. Uświadamiał, że zjawisko to nie dotyczy odległych czasów czy lądów, ale stanowi podszewkę naszej codzienności.

Słowa nie mają już nic do powiedzenia

Agata Wittchen-Barełkowska

„Hamlet” Mai Kleczewskiej jest ciekawym, współczesnym widowiskiem, wykorzystującym technologiczne możliwości. Odbiorca, wybierając jeden z kanałów i zmieniając w trakcie przedstawienia swój wybór, decyduje, które postaci będzie słyszał, za kim podąży.

Pytania o powstanie

Agata Wittchen-Barełkowska

Na poznańskich scenach trwają przygotowania do premier upamiętniających setną rocznicę powstania wielkopolskiego. Spektakle „Asymilacja” w Teatrze Nowym i „27 grudnia” w Teatrze Polskim będą okazją, by przez pryzmat wydarzeń z przeszłości spojrzeć na teraźniejszość.

Tragedia bez tragedii

Iwona Torbicka

Zawsze myślałam, że „Trojanki” to studium bólu i cierpienia kobiet, które wraz ze zniszczeniem ojczyzny, śmiercią mężów i synów, straciły poczucie sensu życia. Za chwilę zostaną niewolnicami zwycięzców. Tragedia Eurypidesa, pozbawiona akcji, mocno działa na wyobraźnię. Jak to możliwe, że przeniesiona na scenę Teatru Polskiego traci swoją moc?

Rewolucja w rytmie krakowiaczka

Iwona Torbicka

Znakomite przedstawienie „Krakowiaków i górali” w reżyserii Michała Kmiecika w Teatrze Polskim w Poznaniu. Zadziwiająca aktualnością interpretacja polskiej opery narodowej, pozbawiona cepelii, ale ocalająca aluzyjny charakter oryginalnego tekstu. Przemawiająca do wyobraźni młodych ludzi, do tego dojrzała, spójna i zachwycająco rytmiczna.

Za co kochamy primadonny?

Adam Olaf Gibowski

„Antreprener w kłopotach” wykorzystuje konwencję teatru w teatrze, opowiada historię intryg i namiętności, jakie rządzą operą. Kapryśne primadonny, gotowe wydrapać oko rywalkom, a między nimi bezbronny dyrektor... Spektakl – pokazany w ramach festiwalu Opera Know-how – bawi do łez, a widzom trudno rozstać się z bohaterami.

Wojna nigdy się nie skończy

Kuba Wojtaszczyk

Reżyser spektaklu „Królowa Margot. Wojna skończy się kiedyś” tchnął życie w interpretowaną już na wiele sposobów ramotkę Aleksandra Dumasa. Pomogła mu, często zwodnicza, popkultura. Nie bez przyczyny tytułowa bohaterka i jej rodzeństwo wyglądają jak żywcem wyjęci z rodu Targaryen w serialu „Gra o tron”.
Kontrast