59. Kaliskie Spotkania Teatralne – Festiwal Sztuki Aktorskiej
Opublikowano:
10 maja 2019
Od:
Do:
Początek:
Koniec:
11 maja rozpoczną się 59. Kaliskie Spotkania Teatralne – Festiwal Sztuki Aktorskiej. Kultura u Podstaw patronuje temu wydarzeniu i zaprasza na spektakle w ramach festiwalu.
Kaliskie Spotkania Teatralne – Festiwal Sztuki Aktorskiej to jeden z ważniejszych festiwali na polskiej mapie teatralnej. Co roku widzowie mają okazję zobaczyć w Kaliszu spektakle, które prezentują różne formy aktorstwa – od monologów po wybitne kreacje zespołowe. Za rok festiwal będzie świętował 60-lecie.
W ramach tegorocznej edycji zaprezentowanych zostanie 13 spektakli, między innymi z Koszalina, Gdańska, Krakowa, Warszawy, Katowic czy Bydgoszczy, w tym dwa spektakle z Kalisza.
Pytany o motyw przewodni tegorocznej edycji festiwalu Bartosz Zaczykiewicz – dyrektor Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu i kurator festiwalu odpowiada:
„Jedynym motywem przewodnim jest sztuka aktorska. Cały festiwal profiluję tylko pod tym kątem. Zdarza się jednak – i to jest jedna z cech imprez o charakterze festiwalowym – że jakaś dominanta tematyczna wyłania się sama wskutek intensywnego zderzenia się w jednym miejscu i czasie grupy spektakli.
Mój pomysł na KST polega m.in. na tym, żeby trzymając się ściśle idei zapraszania spektakli z wybitnymi kreacjami (indywidualnymi lub zespołowymi), co jest prawie jednoznaczne z zapraszaniem najwybitniejszych przedstawień z danego okresu, umieszczać je w jednym tyglu. Ich wzajemne oddziaływanie i ich relacja z rzeczywistością decydują o tym, jak festiwal zostanie zapamiętany, jaki wspólny motyw się wyłoni”.
PROGRAMOWANIE FESTIWALU
Plakat 59. Kaliskich Spotkań Teatralnych
Wielomiesięczna praca, którą trzeba wykonać, aby ułożyć program festiwalu, jest niewidoczna dla publiczności. Wymaga jednak wiele wysiłku, umiejętności połączenia planowania festiwalu z zarządzaniem instytucją i szczególnej uwagi na to, co dzieje się w polskim teatrze. Dyrektor Zaczykiewicz pytany o to, w jaki sposób wybiera spektakle na festiwal, odpowiada:
„Poza dość intensywną lekturą recenzji, staram się mieć «ucho» na to, o czym mówi się z podziwem w środowisku twórców i krytyki. Rozmawiam z wieloma osobami, filtruję informacje i tak wyznaczam grupę przedstawień, które staram się obejrzeć. Odbywam wiele podróży, niekiedy chybionych, niekiedy zaskakująco odkrywczych. Zdaję sobie sprawę, że ta «sieć» ma dość duże «oka» i może nie wyłowić dzieł nieoczywistych, które nie miały okazji nigdzie zabłyszczeć, ponieważ selekcja polskich festiwali – zresztą zagranicznych też – jest mocno wybiórcza i w jakiejś mierze opiera się na utartych szlakach. Trzeba się z tym pogodzić – w końcu sztuka jest subiektywna.
Założyłem sobie jednak, żeby możliwie wnikliwie przyglądać się pracy ośrodków „daleko od szosy” i starać się w jakimś cyklu dojechać wszędzie. Innym elementem selekcji są telefony od dyrektorów teatrów, którzy zapraszają na spektakle według nich wyjątkowe pod względem aktorskim”.
W tegorocznym programie festiwalu nie brakuje przedstawień, które osiągnęły sukces w miastach, z których pochodzą, i cieszą się uznaniem krytyki. Festiwal otworzy spektakl „Aktorzy koszalińscy, czyli komedia prowincjonalna” z Bałtyckiego Teatru Dramatycznego im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie, wyreżyserowany przez Piotra Ratajczaka. Spektakl opowiada o życiu aktorów na teatralnej prowincji – ich marzeniach, aspiracjach i zderzeniu z rzeczywistością.
KOBIETY W ROLI GŁÓWNEJ
W programie tegorocznego festiwalu dobrze widoczne są spektakle poruszające tematy dotyczące kobiet. W niedzielę 12 maja widzowie będą mogli zobaczyć „Śmierć białej pończochy” w reżyserii Adama Orzechowskiego z Teatru Wybrzeże w Gdańsku – spektakl będący „wnikliwym studium młodej polskiej królowej, która dostaje się w tryby wielkiej historii, a jej ciało staje się narzędziem sprawowania polityki”.
13 maja zaprezentowane zostaną „Cząstki kobiety” z TR Warszawa – spektakl stawiający pytania o to „W czym tkwi siła współczesnych kobiet? Jak mogą osiągnąć wolność osobistą i samorealizację?”, który wywołał skrajnie różne reakcje warszawskiej publiczności.
Natomiast 14 maja widzowie zobaczą „Miłość od ostatniego wejrzenia” wyreżyserowaną przez Iwonę Kempę w Teatrze Dramatycznym m.st. Warszawy. To historia kobiety, której „wcisnęli, że polowanie na księcia to jedyny sens życia, a strach przed samotnością to koń, na którym ma pędzić, dopóki nie złowi jedynego prawdziwego szczęścia”. Również spektakl „Pod presją” z Teatru Śląskiego im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach w reżyserii Mai Kleczewskiej stawia pytania o postrzeganie kobiet w społeczeństwie i o wymagania wobec nich.
GŁOS W DYSKUSJI
Na festiwal zaproszono zostały spektakle, które wykorzystują formę monologu: „Curko moja ogłoś to – rytmizowany biuletyn z wystawy Marii Wnęk” z Łodzi w reżyserii i wykonaniu Magdaleny Drab i rozpisany na dwa monologi oraz „Koniec miłości” wyreżyserowany przez Dorotę Androsz z Teatru Polskiego im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy. Przejmującym spotkaniem z aktorką monologującą na scenie będą również „Zapiski z wygnania” w wykonaniu Krystyny Jandy wyreżyserowane przez Magdę Umer i wyprodukowane przez Teatr Polonia z Warszawy.
Nie zabraknie też przedstawień nawiązujących do ważnych społecznych dyskusji, toczących się w naszym kraju. Warto tu wymienić chociażby „Wątpliwość” w reżyserii Norberta Rakowskiego – spektakl powstały w koprodukcji Teatru im. Jana Kochanowskiego w Opolu i Teatru Śląskiego im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach oraz „Rok z życia codziennego w Europie Środkowo-Wschodniej” duetu Paweł Demirski i Monika Strzępka zrealizowany w Narodowym Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie, stawiający pytania o „charakter narodowej i ponadnarodowej wspólnoty” w naszym kraju po 1989 roku.
Silną krakowską reprezentację na kaliskim festiwalu dopełni spektakl „Hańba” z Teatru Ludowego w Krakowie, wyreżyserowany przez Marcina Wierzchowskiego na podstawie głośnej powieści Johna Maxwella Coetzee.
Podczas tegorocznych Kaliskich Spotkań Teatralnych pokazane zostaną również dwa spektakle z Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu: „Kamień i popioły” w reżyserii Michała Grzybowskiego oraz „Dziwny przypadek psa nocną porą” według powieści Marka Haddona w reżyserii Bartosza Zaczykiewicza.
W programie oprócz spektakli widzowie znajdą również imprezy towarzyszące – wystawy, spotkania z aktorami, koncerty w klubie festiwalowym, koncert finałowy, a także pokaz rejestracji spektaklu Tadeusza Kantora „Umarła klasa”. Festiwal ma formułę konkursową – ogłoszenie werdyktu jury nastąpi w sobotę 18 maja.
WSPARCIE I MECENAT
Festiwal realizowany jest dzięki dofinansowaniu Miasta Kalisza, Marszałka Województwa Wielkopolskiego oraz środkom Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Warto też podkreślić zaangażowanie lokalnych przedsiębiorców w organizację festiwalu.
Program 59. Kaliskich Spotkań Teatralnych
Pytany o sponsorów dyrektor Zaczykiewicz odpowiada:
„Myślę, że Kalisz jest wyjątkowym miastem na mapie Polski. Jesteśmy raczej niedużym ośrodkiem i patrząc z tej perspektywy, skala wsparcia lokalnych mecenasów sama w sobie jest potwierdzeniem sensu istnienia Kaliskich Spotkań Teatralnych. Najważniejszymi sponsorami, podobnie jak rok temu, są: Główny Sponsor, czyli MTM Consulting Developer, Złoci Sponsorzy, czyli Andrzej Rogowski (Prezes Zarządu Grupy Multimedia Polska) oraz Pałac Tłokinia, Srebrni Sponsorzy, czyli firma budowlana „Antczak”, Przedsiębiorstwo Oczyszczania Miasta EKO, polski oddział firmy MeyerTool oraz Volvo Car Kalisz. Dołączyły też nowe podmioty i mam nadzieję, że z czasem wesprą nas także inne lokalne firmy będące częściami większych koncernów – szczególnie że w przyszłym roku będziemy mieli jubileuszową, 60. edycję KST”.
Nie pozostaje nic innego, jak zaprosić widzów na przedstawienia tegorocznej edycji Kaliskich Spotkań Teatralnych i spotkanie ze sztuką aktorską na najwyższym poziomie.
Bilety na spektakle festiwalowe można kupić w kasie teatru lub na stronie: teatr.kalisz.pl/kalendarium.
CZYTAJ TAKŻE: Zbliża się koniec Ziemi. „Obiecana Ziemia Obiecana” w Polskim Teatrze Tańca
CZYTAJ TAKŻE: Pytania o teatr. „Ja jestem Hamlet” w Teatrze Nowym w Poznaniu
CZYTAJ TAKŻE: Usłyszeć się nawzajem. Rozmowa z Łukaszem Zaleskim z Teatru Fredry w Gnieźnie
