Znalezione treści:

Z lornetką i aparatem: Puszcza Zielonka

Dawid Tatarkiewicz

Puszcza Zielonka to temat rzeka. Jej lasy ciągną się niczym ocean, kiedy spojrzeć na nie z okolic Góry Moraskiej. Kiedy tylko do niej (Puszczy) zajechaliśmy w ten listopadowy dzień, nam, mieszczuchom, zaczęła grać w uszach cisza.

Odzyskiwanie łączności – wybierz się jesienią do lasu

Maria Krześlak-Kandziora

Puszcza Zielonka czeka trzydzieści kilometrów pod Poznaniem. Zepsuł nam się samochód, to idealna okazja, żeby wreszcie ruszyć do Zielonki rowerami. Tym bardziej, że z nieba leje się upał, a w lesie czekają jeziora i chłód. Załatwiamy sobie nocleg, ruszamy. Dlaczego teraz, we wrześniu? Bo to czas, na który czekam co roku, czas jeleniej miłości, rykowiska.

Deszcz w krainie Liliputów

Maria Krześlak-Kandziora

Wiało niepokojąco, ale taki szumiący las jest magnetyczny. Wiatr miał za chwilę dać za wygraną, tak mówiły prognozy. Zamiast ostrych podmuchów i szumu w koronach i uszach przyszedł deszcz. Deszcz zmywa zapach z ludzi, łanie uciekły, ale raczej niespiesznie. „Ciapaliśmy” w błocie śledząc naziemne życie lasu. Tropy borsuka wyszły na ścieżkę i wróciły w miękkie, „ciamkające” runo.
D
Kontrast Wyłącz ruch