Znalezione treści:

O „Fauście”, który szczęśliwie wymknął się intencji reżyserki

Piotr Urbański

O „Fauście” w poznańskiej Operze nie mogłem napisać zaraz po premierze. Czynię to więc przed listopadowym wznowieniem, ogromnie ciekawy – jak przedstawienie się rozwinie i muzycznie, i dramatycznie. A także jak wypadną nowi soliści i co z tego wyniknie.

Łatwiej hejtować, niż nienawidzić

Agata Wittchen-Barełkowska

Opera przez niektórych uważana jest za sztukę hermetyczną i niedostępną. Warto więc mówić o tych zjawiskach, które pokazują, że opera dzisiaj niejedno ma imię, podejmuje ważne współczesne tematy i dialog z widzami w różnym wieku.

O pewnym operowym recitalu, którego wolałbym nie słyszeć

Piotr Urbański

Dlaczego kompozycja poznańskiego recitalu Tomasza Koniecznego musiała zawieść? A przecież kierowana przez Gabriela Chmurę operowa orkiestra zabrzmiała porządnie.

„Manru” – zachwyca i wzrusza

Piotr Urbański

Poznańska inscenizacja jedynej opery Ignacego Jana Paderewskiego – „Manru” – w reżyserii Marka Weissa zachwyca i muzycznie, i teatralnie, potęgując wpisane w dzieło emocje, których natężenie utrzymane jest na najwyższym poziomie.

Paul Esswood, „Giulio Cesare in Egitto” i wielka lekcja baroku

Piotr Urbański

To, że „Juliusz Cezar” jest jedną z najlepszych spośród ponad 30 oper Händla, o świetnej dramaturgii i prawdziwych rolach heroicznych – jest oczywistością. Dokonując sporych skrótów, zwłaszcza w recytatywach, oraz pomijając niektóre wydarzenia Esswood stworzył spójną całość, za której akcją nawet mniej zorientowany w treści widz z łatwością mógł podążać.

Wojny trojańskiej nie będzie?

Piotr Urbański

Mądra i wrażliwa relektura Homerowej „Iliady”, jaką stanowi poznańskie przedstawienie w Teatrze Wielkim zatytułowane „Trojan”, porusza i zachwyca. Pod względem ideowym, muzycznym, choreograficznym i teatralnym. Rzadko bywają takie spektakle, po których widzowi więźnie głos w gardle.

Pochwała chaosu?

Piotr Urbański

„Napój miłosny”, czyli przedwakacyjna premiera w poznańskim Teatrze Wielkim to przedstawienie świetne, poruszające, nieoczywiste, zabawne, a także muzycznie po prostu zjawiskowe. Jednak mam w stosunku do realizacji Zholdaka sporo wątpliwości – pisze Piotr Urbański.

Zaskakujący Oniegin

Adam Olaf Gibowski

Partytura „Eugeniusza Oniegina” jest piękna, ale i piekielnie wymagająca, niełatwo jej podołać. W ubiegłym roku znakomicie z rolą Oniegina poradził sobie Andrzej Filończyk, który zachwycił publiczność Teatru Wielkiego. W piątek obejrzałem Oniegina w wykonaniu Stanisława Kuflyuka, orkiestrę poprowadził nowy dyrygent – Sebastian Perłowski.