Po 1989 roku Bretania wspierała Poznań i wielkopolskie gminy w budowaniu demokracji, nawiązując współpracę m.in. z samorządami, szkołami i izbami branżowymi. O trzydziestoletniej działalności na rzecz kultury w poznańskim Domu Bretanii opowiada Elżbieta Sokołowska, była dyrektorka placówki.

O ile samo miasto w skali Wielkopolski nie należy do najstarszych, o tyle poszczycić się może wyjątkowym lapidarium, powiązanym z miejscem o unikatowej w skali regionu roli.

No dobrze. Przyznaję się. Tekst ten chciałem napisać nieco później, za kilka dni. Niemniej, od razu po odwiedzeniu tytułowego wydarzenia na terenie Międzynarodowych Targów Poznańskich w deszczową jesienną sobotę, dokonałem obróbki i wyboru fotografii, które widziałbym jako prowadzące narrację tekstową.

Trzy dyrektorki wielkopolskich instytucji kultury: Renata Borowska Juszczyńska, Marzena Szmyt oraz Anna Ziółkowska, a także Justyna Sieńczyłło opowiadały o zarządzaniu w kulturze z kobiecej perspektywy. Debata z cyklu "Kobiety wiedzą co robią" w Concordia Design była zorganizowana przez redakcję "Wysokich Obcasów" we współpracy z samorządem Województwa Wielkopolskiego.

„Skrzynie, którymi się zajmuję, są jasnym dowodem na wysoko rozwinięte rzemiosło wiejskie oraz na zaawansowane poczucie estetyki w dawnych społecznościach wiejskich. I stanowią unikalny wkład społeczności wiejskich w kulturę polską” – podkreśla Krzysztof Rospondek, muzyk i twórca instrumentów, jeden z tegorocznych stypendystów Marszałka Województwa Wielkopolskiego w dziedzinie kultury.

Dawniej, Wielkopolska była wiatraczną potęgą. Obite deskami ściany wiatraków początkowo nie sięgały do samej ziemi (ze względu na koszt i ciężar) i odsłaniały widoczny z daleka „kozioł”. Stąd też nazwa dla najpopularniejszego nad Wartą typu wiatraka. Widok odsłoniętej konstrukcji kozła dał też przed wiekami początek bajkom o "chatce na kurzej łapce".