„Zaczepiałam ludzi, którzy na festiwalu słuchają muzyki, siedzą na trawie, odpoczywają… Pytałam: porysuje pan/pani ze mną? Badamy kulturę festiwalową w Polsce. Staramy się dowiedzieć, o co wam chodzi, dlaczego wydajecie pieniądze i poświęcacie czas, dlaczego jesteście tu, a nie gdzie indziej? Narysujcie mi to”. O antropologiczno-artystycznych badaniach polskich festiwali muzycznych z Lią Dostlievą i Waldemarem Kuligowskim rozmawia Michał Sita.

Przez cały 2012 rok Michał Adamski dokumentował chorobę i powolne umieranie swoich rodziców. Wykonywał bardzo osobiste zdjęcia zdające sprawę ze skrajnie trudnych przeżyć. Powstała niewielka książka i wystawa, bezpośrednio relacjonujące ból i stratę. Po dziesięciu latach fotograf wrócił do tamtych zdarzeń. Przy okazji zakończonej właśnie wrocławskiej wystawy sprawdzał, jak czas wpłynął na pamięć i towarzyszące jej emocje. Z autorem „Przebrnąć przez chaos / Nie mogę przebrnąć przez chaos” rozmawia Michał Sita.

„Często na imprezach rodzinnych kuzynka przebierała mnie w swoje ubrania. Ubóstwiałem te chwile, ale niestety przebieranki nie spotykały się z aprobatą innych członków rodziny, a nawet czasami kończyły się karą” - opowiada drag queen Lelita Petit.

„Drogi Gościu, za chwilę zobaczysz wystawę opowiadającą o jednym z największych «miast» wczesnośredniowiecznej Europy. Był nim Wolin – dziś niewielka miejscowość położona na wyspie o tej samej nazwie. O jego wielkości i znaczeniu świadczą nie tylko źródła archeologiczne czy pisane. Poświadczają je także legendy – skandynawska o potężnej twierdzy Jómsborg i mieszkających tam nieustraszonych jómswikingach oraz południowobałtycka o zatopionym mieście Wineta”.

"Interesuje mnie niejednoznaczość" - z Maciejem Mańkowskim rozmawia Anna Kochnowicz-Kann.

Zamek Cesarski w Poznaniu nie jest już zamkiem, w budynku Ziemstwa Kredytowego kredytów się nie przydziela, teatr stał się operą, a Arkadia sklepem, wszystko się zmienia, a może nie wszystko… Ponadstuletnia biblioteka w Poznaniu ciągle jest biblioteką i prowadzi swą działalność nieprzerwanie od 1902 roku. Ma inną nazwę, inaczej nazywa się ulica, przy której stoi, ale tu ciągle przechowuje się, wypożycza i czyta książki.