Zapowiedź spektaklu interaktywnego może budzić w widzach niepokój. Nie wiadomo, co kryć się będzie pod hasłem „uczestnictwo w przedstawieniu”. Czy aktorzy będą widzów zaczepiać? Każą nam coś robić? Postawią nas w niekomfortowej sytuacji? Będą krzyczeć albo dotykać?

Operę Janáčka w inscenizacji Davida Pountneya można było oglądać od dawna na kanale YouTube. Uznałem jednak, że poczekam. Chciałem, aby reżyser mnie zaskoczył. W trakcie oglądania z tyłu głowy kołatała mi tylko jednak myśl: „czeski film”.

Kiedy jesienią 2013 roku Izabella Cywińska rozpoczęła pracę nad „Wiśniowym sadem” (premiera 14.12.2013), nikt nie przypuszczał, że stanie się on jej duchowym testamentem, podobnie jak to było u Czechowa, bo przecież nikt wtedy nie wiedział, że to właściwie jej ostatnie spotkanie ze sceną (wyreżyserowała jeszcze tylko jedną sztukę – 18.12.2015 odbyła się premiera „…coś jeszcze musiało być” Hanny Krall w Teatrze Żydowskim w Warszawie). I właśnie tym spektaklem 25 marca 2024 roku Poznań oficjalnie ją pożegna jako twórczynię, ale jednocześnie powita jako patronkę teatru, który stworzyła – Teatru Nowego.

Wieczorny powrót tramwajem po obejrzeniu spektaklu w Teatrze Nowym w Poznaniu (niestety – nie pamiętam już tytułu). Panie obok próbują usilnie ustalić, kto kogo zagrał w przedstawieniu, korzystając ze smartfona, trochę się przy tym spierając. Choć mija czas i coraz bardziej oddalamy się od przystanku przy Moście Teatralnym, wyraźnie nie wychodzi im dotarcie do prawdy.

Co łączy belfra, muzyka, menedżera, ekonomistkę, bibliotekarkę i kobietę biznesu? Teatr. W Kole od blisko dekady działa grupa zapaleńców, którzy swój wolny czas poświęcają wspólnej pasji. Grają, tańczą, a gdy trzeba, chwycą za pędzel albo młotek, a nawet nauczą się języka migowego. Oddani temu, co robią. – To jest zjawisko niebywałe, żeby w takiej małej miejscowości, jak Koło, działała grupa, która ma swój własny repertuar, wierną widownię i za każdym razem miejsca zajęte do ostatniego fotela – komentuje Radomir Piorun, dyrektor Miejskiego Domu Kultury w Kole.  

Kiedyś wybitna polska śpiewaczka powiedziała: „Nie sztuka wystąpić w La Scali, ważne, aby zaprosili na kolejny występ”. W pierwszym wieczorze młodych choreografek i choreografów w Teatrze Wielkim w Poznaniu wystąpiło dwanaścioro debiutantów.