„Sound of Metal”, fabularny debiut reżysera Dariusa Mardera, zaczyna się od mocnego uderzenia. Pokryty tatuażami Ruben wali w talerze perkusji, a tuż przed nim Lou, jego dziewczyna i współczłonkini heavymetalowego zespołu, gra na gitarze i drze się do mikrofonu.

Z Dawidem Lesiakiem i Dawidem Bartodziejem, twórcami podcastu o filmach „The Movie Trip” – o kinie i trudach mówienia o nim, o niezainteresowaniu nominacjami do Oscarów i pandemicznym oglądaniu rozmawia Jakub Wojtaszczyk.

Seriale feel-good nie przedstawiają prawdziwego świata, tylko taki, który mógłby istnieć, gdybyśmy byli lepszymi ludźmi. Ich zadaniem jest oderwać widownię od prozy życia. Bohaterów i bohaterki takich produkcji zwykle określa się: „miłymi”, „dobrymi”, „do rany przyłóż”, ewentualnie „egoistami”, kiedy ich człowieczeństwo weźmie nad nimi górę i okażą się bardziej… no właśnie – ludzcy.

Pierwszy nakręcony i sprzedany Netflixowi za bajońską sumę podczas pandemii COVID-19 film sprawił, że „Malcom i Marie” Sama Levinsona z marszu stał się gorącym tytułem, na który  należało czekać.

Z roku na rok Złote Globy zaskakują (i to zazwyczaj negatywnie). Nominacje dla filmu i telewizji, przyznawane przez Hollywoodzkie Stowarzyszenie Prasy Zagranicznej, najczęściej są dziwaczne i trudne do wytłumaczenia.

„Cząstki kobiety” zaczynają się jak horror, w którym Vanessa Kirby i Shia LaBeouf jeszcze nie wiedzą, że ich życie zmieni się nie do poznania. Rzadko zdarza się, by reżyserzy_ki poronienie lub urodzenie martwego dziecka stawiali_ły za punkt wyjścia swoich filmów. Najczęściej takie traumatyczne wydarzenie jest zwrotem akcji, nie jej sednem.