Znalezione treści:

Traszki, żaby, ambystomy – wędrówka ku miłości

Maria Krześlak-Kandziora

Człowiek odizolował się od reszty świata, jest „samotnym gatunkiem”. Ratowanie ambystom, tak innych od nas i skazanych na śmierć przez nieuważność ludzi, pozwala nawiązać więź, utraconą relację. I – choćby symbolicznie – odkupić choć na chwilę winę: grzech braku szacunku dla przyrody, grzech zniszczeń, jakie w niej czynimy.

Czym dzisiaj jest nadzieja

Maciej Kijko

Wydawnictwo Media Rodzina opublikowało niedawno książkę sygnowaną nazwiskiem Jane Goodal „Księga nadziei”. To w zasadzie zapis rozmów przeprowadzonych ze znaną brytyjską przyrodniczką przez Douglasa Abramsa.

Drzewo na miarę czasów

Emilian Prałat

Grochodrzew, robinia, akacja – trzy najczęstsze nazwy wyjątkowego drzewa, którego właściwości wydają się być idealne dla obecnych czasów naznaczonych szybkimi przemianami klimatycznymi.

Bóbr z nami

Maria Krześlak-Kandziora

W 1990 roku satelita Landsat 7 wykonał zdjęcia bobrzej tamy, znajdującej się „nieopodal jeziora Claire, wewnątrz parku Narodowego Bizona Leśnego w prowincji Alberta”, w Kanadzie. Budowla ma długość 835 metrów.

Parki podworskie i ekologiczny potencjał

Emilian Prałat

W Wielkopolsce znajduje się blisko 7200 obiektów nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków. Spośród nich niemal 800 to dawne siedziby szlacheckie i ziemiańskie.

Wykrot, czyli jak to powinno wyglądać

Dawid Tatarkiewicz

Szedłem swobodnie znaną ścieżką leśną i nagle, zupełnie niepodziewanie, w oddali, zamajaczył przed moimi oczami wielki „znak stop”. No tak - pomyślałem - w nocy wiało, rano wiało, kilka drzew powyrywało. Ten „znak stop”, to był właśnie świeżutki wykrot. Jak się wkrótce okazało: niejeden.

Jak dinozaury?

Dawid Tatarkiewicz

Przychodzi taki czas, kiedy lato nie może już dłużej ukrywać, że odchodzi. Z całą różnorodnością, z którą przyszło, a która teraz stopniowo będzie ulegać redukcji.

Plastikowy świat na baterie

Dawid Tatarkiewicz

Koszuty, wieś jakich wiele - można by powiedzieć. Jednak z pewnego względu szczególna. Mieści się w niej dwór, w którym zlokalizowane jest Muzeum Ziemi Średzkiej. Dwór otacza park, a całość tworzy zwartą, harmonijną, po prostu piękną przestrzeń. Kiedy wchodzimy do dworu: harmonia nie kończy się, ale trwa.

Ile mamy czasu?

Maciej Kijko

Obserwując żurawie nad Krajną, bobry zabierające się do napraw żeremi, kwietny kobierzec w Śnieżycowym Jarze, możemy odczuwać wzruszenie i radość - z nadchodzącej wiosny, rozkwitu lata. Możemy podziwiać cuda przyrody zjawiające się niezależnie od człowieka.

Stańmy we własnym cieniu

Barbara Kowalewska

Globalne ocieplenie i pandemia zmuszają nas do zmiany myślenia o świecie jako czymś danym człowiekowi na stałe. Dzisiaj potrzebujemy innych perspektyw. Jedną z nich proponuje filozof Andrzej Marzec w książce „Antropocień. Filozofia i estetyka po końcu świata” (PWN).

Efekt motyla oczami żaby

Dawid Tatarkiewicz

Idąc nad wodę cały czas miałem przed oczyma sytuację, która rozegrała się gdzieś w polskich górach, całe lata temu. PKS „wypadł” z rozkładu jazdy, a pociąg powrotny, jak uczy doświadczenie, czekać na spóźnialskiego nie zechce, wsiadłem więc do napotkanej taksówki. I, jak to bywa, zacząłem rozmawiać z kierowcą.

Zróbmy miejsce przyrodzie

Maria Krześlak-Kandziora

Na spacerze w Puszczy Noteckiej spotykam się z trójką współpracowników Stowarzyszenia dla Natury „Wilk”, które od lat bada życie wilków na terenie Polski. Patrycja Tomczak jest romanistką, Honza Zamojski artystą, Monika Zamojska japonistką. W godzinach wolnych od pracy prowadzą monitoring między innymi „Darzyborów”, czyli wilków, które zamieszkały w niewielkim lesie pod Poznaniem.
D
Kontrast Wyłącz ruch