Znalezione treści:

Nietoperze wojny

Maria Krześlak-Kandziora

Charków, w szaroburej scenerii wczesnej wiosny 2022 roku i sinego nieba troje ludzi z materiałowych woreczków wyłuskuje nietoperze.

Zakochać się w Arktyce

Maria Krześlak-Kandziora

„Kto chce czytać o lodzie? Kogo to obchodzi? Gdybyś chciał pojechać do Afryki, to pewnie, że tak. Tam jest ciekawie, kolorowo, coś się dzieje, a Arktyka… to tylko śnieg, śnieg i lód – mówił. A ja wiedziałem, że ma trochę racji. Był  rok 1995 i mało kto uważał Arktykę za region, w którym będą się rozgrywać losy świata. Wszyscy moi koledzy i koleżanki dziennikarze jeździli na Południe, na Wschód, na Zachód. Wszędzie jeździli, ale nie na Północ, bo Północ wydawała się nijaka”.

Ktoś, nie coś. Gołąb miejski

Maria Krześlak-Kandziora

Przenosiły meldunki i wiadomości podczas obu wojen światowych – podczas pierwszej służyło ich w armii pół miliona. Wcześniej służyły Cezarowi, Czyngis-chanowi, Napoleonowi, czy wreszcie – imperium Rothschildów. Jak to robiły? Śmigając nawet 90 kilometrów na godzinę, na odległości czasem dwóch tysięcy kilometrów, przekazując informacje.

Miedzianka po drodze

Maria Krześlak-Kandziora

Festiwal urodził się z książki Filipa Springera „Miedzianka. Historia znikania” i dwa razy odbył się w „miasteczku, które zniknęło”. Po ostatniej edycji Springer z przerażeniem stwierdził, że festiwal za bardzo się rozrósł, że staje się to, czego można było się spodziewać.

Riverbeds – opowieść o kruchym ciele rzeki

Maria Krześlak-Kandziora

"Cały czas czułam niedostępność rzeki – w moim osobistym odbiorze – dystans, dlatego próbowałam się do niej zbliżyć." - mówi Anna Kędziora, stypendystka Marszałka Województwa Wielkopolskiego z roku 2021.

Traszki, żaby, ambystomy – wędrówka ku miłości

Maria Krześlak-Kandziora

Człowiek odizolował się od reszty świata, jest „samotnym gatunkiem”. Ratowanie ambystom, tak innych od nas i skazanych na śmierć przez nieuważność ludzi, pozwala nawiązać więź, utraconą relację. I – choćby symbolicznie – odkupić choć na chwilę winę: grzech braku szacunku dla przyrody, grzech zniszczeń, jakie w niej czynimy.

Bóbr z nami

Maria Krześlak-Kandziora

W 1990 roku satelita Landsat 7 wykonał zdjęcia bobrzej tamy, znajdującej się „nieopodal jeziora Claire, wewnątrz parku Narodowego Bizona Leśnego w prowincji Alberta”, w Kanadzie. Budowla ma długość 835 metrów.

Dobre miejsce dla danych (przyrodniczych)

Maria Krześlak-Kandziora

W pracowni mikrotomografii stoi maszyna zupełnie podobna do tej, w której badamy nasze, ludzkie ciała. Tylko mniejsza. Skanuje się w niej niewielkie kości gryzoni, zakonserwowane w alkoholu ryjówki, krety albo nietoperze, na przykład tego, którego Arkady Fiedler przywiózł z Madagaskaru, a który znajduje się w białowieskich archiwach.

Sok cieknie po brodzie

Maria Krześlak-Kandziora

„Owocowe korytarze” – taki tytuł nosi krótki artykuł, który z pewnym zdumieniem znajduję na stronie Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad. Tekst jest nieco koślawy, ale dowiaduję się z niego, że aleje drzew owocowych na terenie Polski mają długą tradycję.

Wołanie w pustkę. O ptakach, które zniknęły

Maria Krześlak-Kandziora

Czy wierzyliśmy, że ptaków jest tak wiele, że nie jesteśmy w stanie doprowadzić do ich zagłady? Być może. Do dziś mamy skłonność do bagatelizowania faktu, że większość dóbr – od złóż po lasy – jest skończona.

Policzyć i ocalić

Maria Krześlak-Kandziora

Jest pierwszy dzień stycznia, rano. Na ulicy jeszcze cisza, z domów wylegają psy z opiekunami. Ludzie otuleni szalikami i czapkami trochę jeszcze śpią.

Zielniki dawne

Maria Krześlak-Kandziora

Pamiętasz z dzieciństwa kąpiele w "czarcim żebrze", napary z majeranku przeciw infekcjom górnych dróg oddechowych, syrop z cebuli na przeziębienie?
D
Kontrast Wyłącz ruch