Znalezione treści:

Wycięty z obrazka

Piotr Śliwiński

Jeśli ktoś ma twarz, to on. Od początku nad nią pracuje, zasłaniając czarnymi okularami, skąpo doświetlając żarzącym się papierosem, krzywiąc w grymasach i dwuznacznych uśmiechach.

Współbycie, współwina. „Księga wejścia (posłane)”

Marcin Jaworski

Joanna Roszak jest poetką powściągliwej i krótkiej formy. Ważne jest dla niej intymne doświadczenie, choć nie wyznanie. Pisanie jest dla niej wzięciem odpowiedzialności za rzeczywistość. Wśród nowych, dotychczas niepublikowanych utworów, znajduje się wiersz „księga wejścia (posłane)”.

Pieśni czarownicy – Aldona Kopkiewicz, „Szczodra”

Agnieszka Budnik

Poezja Aldony Kopkiewicz jest tyle interesująca, co niewygodna i szalenie potrzebna. To stara historia rozpisana na nowo, ciągła walka o prawo do kobiecego głosu, która mimo upływu kolejnych lat nadal nie chce się skończyć.

Melancholia Bośni

Urszula Putyńska

„Jej poezja, daleka od ideologicznych narracji, upomina się o zwykłych ludzi, a tzw. wielką Historię wpisuje w pojedyncze losy” – o twórczości Feridy Duraković, bośniackiej poetki goszczącej na Festiwalu Miłosza w Krakowie, opowiada Magdalena Koch, autorka przekładu i wyboru wierszy „Srce tame / Serce ciemności”.

Moja i twoja apokalipsa. „Tyle radości w jednym zdaniu wstępu” Tomasza Bąka

Marcin Jaworski

Tomasz Bąk jest świetnym poetą – z solidnym rzemiosłem, fenomenalnym słuchem i rozpoznawalnym stylem. Ma jednak pecha do krytycznych etykietek, trzeba je od niego odkleić, by zobaczyć jednego z oryginalniejszych współczesnych pisarzy.

Z kamerą wśród homo sapiens

Agnieszka Budnik

„Na początku jest śmiesznie. Wiersze poklepują nas po plecach, wyszydzają to, z czego sami szydzimy, podsuwają scenki rodzajowe bliskie komedii omyłek. Jednak nastrój wesołości to tylko pakt, który przykryć miał nasze lęki” – mówi Adam Kaczanowski, autor książki „Cele” wyróżnionej Wrocławską Nagrodą Poetycką Silesius 2019.

Wpisana w dal. Ostatnie wiersze Kazimiery Iłłakowiczówny

Bartosz Suwiński

Zaczynamy od końca. „Szeptem” (1966) to ostatnia autorska książka poetycka Kazimiery Iłłakowiczówny. Poetka, która całe życie wpisywała się w dal, odchodzi w tło. Ociemniała. Z obrazem świata, który zachowała pod powieką.

Piosenki i inne szlagiery. Poezja Edwarda Pasewicza

Bartosz Suwiński

Edward Pasewicz jest poetą sumiennej formy – skrupulatny wobec wierszowych transkrypcji czerpiących z muzycznego zapisu. Poeta blizn i zranień, a jednocześnie miłośnik ludzi, barw, dźwięków, zapachów.

Między nami. „Niedyskrecje” Piotra Sommera

Marcin Jaworski

Wiersz „Niedyskrecje” należy do najczęściej przedrukowywanych oraz komentowanych utworów Piotra Sommera. Wbrew pierwszemu wrażeniu autor nie jest ani poetyckim bratem łatą, ani nie nadaje się na mistrza.

W żyznym kraju, w świętym mieście

Bartosz Suwiński

Jakub Kornhauser w książce „Dziewięć dni w ścianie” pieczołowicie buduje swój własny świat, eksponuje możliwości kreacyjnych zasobów. I stoi po stronie poezji, która bardziej powątpiewa w logiczne możliwości mówienia o świecie, niż daje im upust.

Kurz opadł, poezja pozostała

Agnieszka Budnik

Tegorocznej edycji Festiwalu Poznań Poetów patronowało hasło „młodość” – poddawane rozmaitym wariacjom i przekształceniom. A wszystko po to, żeby odczarować stereotypowy wizerunek poezji. Wydarzeniom patronowała Kultura u Podstaw.

W poświacie przelanego akwarium. Poezja Joanny Żabnickiej

Bartosz Suwiński

Joanna Żabnicka opisuje momenty przesilenia. Bohaterowie jej wierszy snują się samotnie ulicami, wyczekują nocnych autobusów na opuszczonych przystankach. Żyją umieraniem. Straconymi okazjami.