Znalezione treści:

Piosenki i inne szlagiery. Poezja Edwarda Pasewicza

Bartosz Suwiński

Edward Pasewicz jest poetą sumiennej formy – skrupulatny wobec wierszowych transkrypcji czerpiących z muzycznego zapisu. Poeta blizn i zranień, a jednocześnie miłośnik ludzi, barw, dźwięków, zapachów.

Między nami. „Niedyskrecje” Piotra Sommera

Marcin Jaworski

Wiersz „Niedyskrecje” należy do najczęściej przedrukowywanych oraz komentowanych utworów Piotra Sommera. Wbrew pierwszemu wrażeniu autor nie jest ani poetyckim bratem łatą, ani nie nadaje się na mistrza.

W żyznym kraju, w świętym mieście

Bartosz Suwiński

Jakub Kornhauser w książce „Dziewięć dni w ścianie” pieczołowicie buduje swój własny świat, eksponuje możliwości kreacyjnych zasobów. I stoi po stronie poezji, która bardziej powątpiewa w logiczne możliwości mówienia o świecie, niż daje im upust.

Kurz opadł, poezja pozostała

Agnieszka Budnik

Tegorocznej edycji Festiwalu Poznań Poetów patronowało hasło „młodość” – poddawane rozmaitym wariacjom i przekształceniom. A wszystko po to, żeby odczarować stereotypowy wizerunek poezji. Wydarzeniom patronowała Kultura u Podstaw.

W poświacie przelanego akwarium. Poezja Joanny Żabnickiej

Bartosz Suwiński

Joanna Żabnicka opisuje momenty przesilenia. Bohaterowie jej wierszy snują się samotnie ulicami, wyczekują nocnych autobusów na opuszczonych przystankach. Żyją umieraniem. Straconymi okazjami.

Kto stoi za literaturą w Poznaniu?

Agnieszka Budnik

O festiwalu Poznań Poetów 2019, książkach wartych polecenia i animacji kultury – z Joanną Przygońską rozmawia Agnieszka Budnik.

Bliżej ziemi. Wstęp do ekokrytyki

Bartosz Suwiński

Nakładem wydawnictwa WBPiCAK w Poznaniu ukazała się niedawno książka „Ekokrytyka” pod redakcją Krzysztofa Wojciechowskiego. Publikacja zbiera dziewięć tekstów, nie wliczając wstępu, które skupiają się na opisaniu tematów – mówiąc najogólniej – przyrodniczych w poezji najnowszej.

Pani ogrodu, tropicielka słów

Piotr Śliwiński

Krystyna Miłobędzka, poetka obok większości współczesnych miar, w której pisarstwie zadziwiająco łączy się trudność mówienia ze spełnieniem języka; pani Krystyna, osoba, która – jak nikt od dawna – wypowiedziała siebie najpierw w pełni sprawnych, a później w „kalekujących” wierszach.

Silesius: Poznań rozbija bank

Agnieszka Budnik

Maj dla literatury to znak otwarcia kolejnego sezonu festiwali i nagród. I choć zbliża się ważny dla miasta festiwal Poznań Poetów, to uwaga czytelników skupia się na stolicy Wielkopolski – jeszcze zanim do CK Zamek zjadą się twórcy i krytycy.

Mętna kipiel. Poezja Andrzeja Ogrodowczyka

Bartosz Suwiński

Andrzej Ogrodowczyk, tragicznie zmarły poeta, to kapłan celebrujący wewnętrzne rozproszenie, mentalne pognębienie, smutek. W dużym stopniu niezdolny do radości, jakby nie mógł znaleźć dla niej wyrazu czy odpowiedniej formy.

Poeta, emigrant do ojczyzny

Piotr Śliwiński

Niedawno ukazał się obszerny wybór wierszy Romana Chojnackiego – „Dla tego życia”. Czy ktoś na te wiersze jeszcze czeka? Czy zwrócone ku myślącemu i czującemu wnętrzu jednostki znajdą czytelnika, a w czytelniku wspólnika wrażliwości?

Za dużo świata. „Na dwóch i na czterech łapach” Krystyny Miłobędzkiej

Marcin Jaworski

Krystyna Miłobędzka należy do najważniejszych współczesnych poetek i poetów. Jej znaczenie nie wynika jednak z popularności – na przykład takiej, którą ma nie tylko wśród polskich czytelników Wisława Szymborska – czy z prestiżu, który otacza dzieła Czesława Miłosza albo Zbigniewa Herberta.