Znalezione treści:

 „Fabula rasa” – Polski Teatr Tańca

Rafał Cielek

W „Fabula rasa” Edwarda Stachury bohater rozmawia sam ze sobą, dzieląc siebie na „człowieka-ja” i „człowieka-nikt”. To stanowiło podstawę do stworzenia dramaturgii tego spektaklu. O nowym wydarzeniu Polskiego Teatru Tańca opowiada choreograf Maciej Kuźmiński.

Czy politycy tańczą?

Barbara Kowalewska

W Polskim Teatrze Tańca nie tylko się tańczy, ale też prowadzi uczone rozmowy. Służą temu rozmównice – comiesięczne spotkania otwarte dla wszystkich, z udziałem gości z różnych dziedzin nauki i sztuki. W październikowej edycji dyskusja toczyła się wokół nieoczywistych związków ruchu i polityki.

Tańczące mózgi, tańczące ciała

Barbara Kowalewska

Co o ciele, ruchu i tańcu mają do powiedzenia filozof, informatyk, kognitywista, socjolog czy politolog, możemy się dowiedzieć z nagrodzonego, jubileuszowego albumu, wydanego przez Polski Teatr Tańca.

W teatrze tańca wszystko jest możliwe

Stanisław Godlewski

„Teatr tańca jest pojemnym gatunkiem, wszystko w nim może się zdarzyć: artyści mogą wykonywać partie wokalne i mówione, choreograf może zaskakiwać efektami wizualnymi, intensywniej pracować z obrazem” – mówi Anna Królica, badaczka, krytyczka tańca.

Łzy z cekinów

Stanisław Godlewski

Wchodzą jak na arenę, w rytm bębnów. Samba. Obcasy, welurowe spodnie z wysokim stanem (falbany przy nogawkach), błyszczące bluzki. Włosy gładko zaczesane w koński ogon. Uwodzicielskie, drobne kroki, wirujące biodra, kokieteryjne, zachęcające uśmiechy. Zaczyna się „Masakra”.

Piękny czterdziestoletni

Iga Janiszewska-Pawlak

Międzynarodowy Dziecięcy Festiwal Piosenki i Tańca w Koninie to najbardziej wiekowa impreza tego typu w Europie. W tym roku obchodził swój 40. jubileusz. Dzieci, śpiew i taniec po raz kolejny zawładnęły miastem.

Zbliża się koniec Ziemi

Stanisław Godlewski

W ramach „Roku Wyklętych” Polski Teatr Tańca zaprasza na spektakl „Obiecana Ziemia Obiecana”. Czym jest to wyklęcie? Można na nie patrzeć z różnych perspektyw: wyklinających i wyklinanych. A wyklęte może być dzisiaj wszystko.

Taneczna improwizacja. To nie takie proste

Stanisław Godlewski

Wydawać się może, że to takie proste: ot, wystarczy zacząć tańczyć. O co zatem tyle szumu, gdy robią to tancerze na specjalnych pokazach, skoro każdy to potrafi?

Ambicja. O „Jumpcore” Pawła Sakowicza

Stanisław Godlewski

Skakać wyżej, tańczyć bardziej, pragnąć mocniej, żyć intensywniej, pracować więcej – choreografia spektaklu „Jumpcore” Pawła Sakowicza, choć pozornie prosta, w pewnym momencie zmienia się w eksperyment oparty na ambicji i pragnieniu.

Taniec współczesny: sztuka patrzenia

Stanisław Godlewski

Oglądanie tańca współczesnego jest zadaniem niezwykle wymagającym, ale jednocześnie bardzo ciekawym poznawczo – właśnie dlatego, że ta forma sztuki konsekwentnie zrywa z wszystkimi naszymi przyzwyczajeniami.

Dawać z siebie wszystko

Izabela Szymańska

Oglądając spektakle Polskiego Teatru Tańca, nie można nie zwrócić na nią uwagi. Paulina Jaksim opowiada nam o codziennym życiu tancerki, która z baletu – przez „You Can Dance” – doszła do świata tańca współczesnego.

Niezwykły portret Ewy Wycichowskiej

Izabela Szymańska

Zachłanność i szczodrość – te cechy zazwyczaj nie idą w parze. Ale kiedy pojawią się w duecie i przyświeca im wyższy cel – mogą dać niesamowite efekty. Czytając książkę „Istnienie grać. Portret Ewy Wycichowskiej”, możemy zobaczyć, jak bardzo rozwinęły taniec w Polsce.