Za chwilę, drogi gościu, zobaczysz wystawę opowiadającą o tajemniczych wyspach i archeologach. Tytułowe wyspy […], są niewielkie, bezludne, znajdują się na jeziorach północno-zachodniej Polski i na każdej z nich w okresie wczesnego średniowiecza powstawały osady lub ośrodki kultu.

„O Wierzenico, z szlachetności rysów całaś jest warta pędzla i opisu, z płodności gleby, z łąk zielonej krasy, z wysokopiennej twych urody lasów, z bystrości rzek twych, rozległości stawów, całaś jest godna i pochwał i sławy”.

„Od kapliczki z włoską madonną ukazało mi się Dobrojewo, w całej swojej wspaniałości. Do samego pałacu prowadzi długa i wąska aleja obramowana strzyżonym szpalerem, za którym rosną rzędy smętnych i trochę wysychających świerków."

O nierozczochranych pannach, które porządny wiec w Poznaniu urządziły.

Następną ciekawą kobietą z przeszłości i oczywiście z poznańskich okolic, której swego czasu nie poświęciłam wystarczająco dużo uwagi jest Eliza Fryderyka Luiza Marta Radziwiłłówna.

Jak potraktować Zamek Cesarski? Symbol buty, monumentalną manifestację niemieckiej władzy i okrutnej dominacji? Jak można go tolerować, szczególnie tuż po wojnie, kiedy większość Starego Miasta leży w gruzach?