Pracownik miejski, w odblaskowej kamizelce, strumieniem wody z węża usuwa z bruku zamkowego dziedzińca papierowe łódeczki – symboliczne łodzie imigrantów. Jak śmieci, które muszą zniknąć z uporządkowanego, ładnego świata… Takim mocnym akcentem kończy się znakomity, plenerowy spektakl Teatru Biuro Podróży „Silence – cisza w Troi”.

Ostrożna, zaledwie z lekkim ukłonem w kierunku współczesności, zbudowana na przydługich teatralnych „fermatach” i wątłym napięciu, choć jednocześnie niepozbawiona kilku fajnych pomysłów inscenizacyjnych – taka jest „Iwona, księżniczka Burgunda”, najnowsze premiera Teatru Nowego. To jedno z tych przedstawień, które ni ziębi ni parzy.

Prawykonania aż dwóch utworów, napisanych specjalnie dla Amadeusa, usłyszała publiczność, podczas koncertu inaugurującego jubileuszowy sezon poznańskich kameralistów. Podczas wieczoru zabrzmiał też Koncert e-moll w wykonaniu Ingolfa Wundera, a na koniec prawdziwy rarytas – „Souvenir de Florence” Piotra Czajkowskiego, który podbił serca słuchaczy.

Wspomnienia tworzą naszą tożsamość, nasze życie, to jak myślimy, mówimy, działamy. Tworzą społeczeństwo, które widać w każdej mikrohistorii – o historiach, które zostały usłyszane w domach rodzinnych, szkołach, czy pracy opowiada najnowsza wystawa Katarzyny Dworaczyk, zatytułowana „Co mamy w szafie/ Co zakładamy do życia”.