Najpierw pojawiła się historia, a potem słowa, które trzeba było nanizać na nić opowiadania. Niektóre słowa otwierały nowe wątki. Bardzo podobała mi się fraza, którą wykupiła osoba o pseudonimie Cypcuki: „Wyglądasz mi na taką, co lubi rabarbar” – o literackim eksperymencie Wykup Słowo, opowiada Magdalena Genow-Jopek.

„Gdybyśmy byli kotami, nikt by nas nie zatrzymał” – w czasie jednego z protestów uchodźcy wypisali to hasło na kawałku kartonu. Oni tkwią, to jest cała ich nie-aktywność. Stąd pomysł z teatrem ruchu, próba pokazania tego ograniczenia – o spektaklu poruszającym temat imigrantów opowiada jego dramaturg, Przemysław Pilarski. Przedstawienie zobaczymy w niedzielę na Malcie.

Sztuki dla nastolatków i o nastolatkach są w polskim teatrze rzadkością. Kilka lat temu ciekawą propozycją było „Lovv” Lindberga w warszawskiej Montowni. Teraz teatr w Gnieźnie sięgnął po „Nietykalne” Simona Burta. Sam tekst, miejscami odklejony od rzeczywistości, porusza ważne problemy okresu dojrzewania. Pięknie odnalazły się w nim dwie młodziutkie aktorki.

Mieliśmy świadomość, że to nie jest zwyczajna opowieść filmowa. Swoją tragedię Rwandyjczycy często porównują do II wojny światowej i doświadczenia Holocaustu – mówi Ewa Łowżył, która jako fotografka współpracowała przy realizacji filmu „Ptaki śpiewają w Kigali” w reżyserii Joanny Kos-Krauze i Krzysztofa Krauze, o zagładzie plemienia Tutsi dokonanej przez ekstremistów Hutu.